Kafé Oslo

Ein kald og våt onsdag i slutten av januar, våga fusgur seg ut vestover, nærmare bestemt Kafè Oslo i Litteraturhuset. Forholdsvis enkelt å finne, og tydeligvis poppis. Hadde vi ikkje bestilt bord på førehand, ville vi fått problemer!

MO: Ikkje veldig flatterande lys frå den bokhandelen, kor lenge held den ope?

Vi vart sitande i ein koseleg sofakrok, og sikla over menyen før heile gjengen kom på plass. Vatn kom i glasa, og servitøren kom rimeleg kjapt på plass.

SD og Leif satsa på kylling i gryte med parmesanpotetpurè, MO prøvde seg på torsk med smørsaus og krydderier, EV våga seg på kjøtkaker med oliven og Sandra satsa friskt på canneloni, og håpa på det ikkje var altfor tjukk bechamelsaus til.
MO: Litt tvilande til kjøtkaker med oliven i, spanande.
EV: Vel, kjøtkaker med raudbeter i og liknande, er jo veldig godt. Eg satsar på dei veit kva dei gjer!
SD: Hvorfor får vi ikke mer vann? Hva med en mugge på bordet? Alle skulle jo ha vann?

Etter ei stund, kom maten på bordet og servitøren lova på tru og ære at ho skulle ordne vatn snarast. Vatnet uteblei, og det var nærmast umogleg å få kontakt med nokon andre servitørar. Det positive i det heile, var at alle smatta fornøgd av maten.

EV: Eg må sjølsagt få seie at mors kjøtkaker er betre, men elles var dei gode. Dei har gøymt olivenen godt, og tytebærsylta er eg litt usikker på om verkeleg er ?langsamt rørt?, men ellers godt.
MO: Torsken var PERFEKT! Smørsaus slår sjeldan feil, men dette var faktisk betre enn venta. Positiv overrasking.
Sandra: Bechamelsausen var inte så tjock alls. Riktigt gott, tycker jag. Inte helt säker på aprikosen, men men..
SD og Leif var båe samde om at kyllingen, sausen og tilbehøret var særs godt, og Leif drista seg til å seie at det faktisk var den beste samansetning av mat han hadde vore med på i fusgur-samanheng. Faktisk var det slik at vi, som ikkje hadde bestilt kylling, godt kunne spandere på oss eit besøk for å prøve den seinare.

Karakter: M-
Maten var ei positiv overrasking, men servicen var relativt laber. Servitørane var hyggjelege, men med fullt lokale klarte dei rett og slett ikkje å servere alle. Vatnet vart gløymt av, og kom ikkje på bordet før måltidet var over. Lokalet er heilt ok, litt vel mykje flombelysning frå bokhandelen som ligg open i tilknytning til restauranten, men koseleg med bøker rundt omkring.


Det ante oss at eindel forfattarar og forfattarspirer nok hadde tilhald her, nokon verka som om dei var godt kjent med både meny, servitørar og heile miljøet eigentleg. Rundt bordet gjekk praten om kva som eigentleg er den rette stavemåten på créme brûlée, kan ein skrive kafe utan Ž etc. Maten var dyr, men den bestod likevel. Det såg lite ut, men likevel vart alle såpass mette at dessert ikkje freista med det same.. Og det er jo alltid bra å bli positivt overraska over kvaliteten på eit måltid! Neste gong får vi satse på å sjekke om dessertene også held mål, for dette er ein stad som vi kan vitje igjen på eiga hand.

Brukeranmeldelser

Kommentarer

---