Bistro Budapest
Mars 2018
Bistro Budapest
| Beliggenhet: | Mathallen Løkka |
| Kategori: | Ungarsk |
| Mat: |
  |
| Service: |
|
| Miljø: |
|
| Pris: |
|
| Karakter: |
|
|
|
AH: Eg er jo med på det, men kva er langos?
MO: Fritert brød med godsaker av ymse slag på.
SD: Blir kanskje litt mye fritert brød? Går dere for både forrett og hovedrett..?
BM: Jeg går nok bare for en sandwich. Det var ikke så himla mye vegetar å velge mellom her.
AH og SD tok langos med ost og rømme til forrett, medan MO gjekk for gratinert potet med ungarsk spekepølse.
MO: Nja. Smakte ikkje så veldig mykje, eigentleg, men greit nok.
AH og SD delte ut smaksprøver av langosen, som smakte rett og slett - fritert kvitlauksbrød med ost og rømme.
Så kom hovudrettane, BM fekk sin sandwich med pulled Oumph, SD med oksestuing og MO og AH fekk kylling i paprikasaus.
AH: Kor er paprikasausen? Ser berre pasta og noko kvit saus.
MO: Den er der, men det er så vidt. Ikkje smakar det noko heller.
SD: Hvor smakløst kan det få blitt?
BM: Dette smaker heller ikke noe.. soyasaus, liksom. Men hva smaker soyasaus?? Ikke nok!
MO: Eg brukte til og med heile skåla med sylta greier. Dei er jo i overkant glad i sylting i aust, eg er IKKJE det men no var det faktisk naudsynt..
SD: Jeg er under opplæring for å lære å like det, kanskje dette er en anledning?
Maten smakte null og nada. Rett og slett. Pastaen var ein overkokt, ungarsk variant som knapt fungerte som vomfyll om ein øysa på med pepar og salt.
MO: Dessert blir det IKKJE her.
SD: Nei, dårlig mat betyr at man kaster ikke bort mer penger på å prøve seg på desserten...
Karakter: NG
Av dei kjipaste stadene vi har prøvd, rett og slett. Menyen ser super ut, men langos er nok det nærmaste dei kan kome noko etande. Her kunne dei med fordel oppgradert kvaliteten! Om gulasjen er fantastisk, veit vi ikkje, men det bør då vel vere mogleg å få mat med smak på. Vi nektar å tru at ungarere tek til takke med dvask og smaklaus overkokt pasta. Bra service til trass, vi kjem nok ikkje attende.
Kommentarer
På beste vestkant våga vi oss på såkalla social dining, det vil seie mange små og fancy delerettar i sosialt lag.
Det nærma seg julebordsesong men vi var på veg til ein stad som neppe har det største innrykket i så tilfelle uansett, og vasa oss inn i ei sidegate til Valkyriegata for å sjekke ut eit tilbod for det kantonesiske kjøkenet.
På årets første - og forhåpentligvis verste - snødag med kaos i alle krokar av hovudstaden, var det to snødekte fusgurar som endeleg fekk teke turen til Hrimnir, ramen-restauranten ved Vulkan på Løkka.
Rotishop er ein liten og intim restaurant som liknar meir på eit trongt gatekjøken der ein ikkje eigentleg skal sitje ned og ete. Spanande!
